مبانی نظری خودپنداره

مبانی نظری و پیشینه تحقیق خودپنداره
دارای 27 صفحه وبا فرمت ورد وقابل ویرایش می باشد.

توضیحات: فصل دوم پایان نامه کارشناسی ارشد (پیشینه و مبانی نظری پژوهش)
همراه با منبع نویسی درون متنی به شیوه APA جهت استفاده فصل دو پایان نامه
توضیحات نظری کامل در مورد متغیر
پیشینه داخلی و خارجی در مورد متغیر مربوطه و متغیرهای مشابه
رفرنس نویسی و پاورقی دقیق و مناسب
منبع :انگلیسی وفارسی دارد (به شیوه APA)
نوع فایل:WORD و قابل ویرایش با فرمت doc

بخش هایی از محتوای فایل پیشینه ومبانی نظری::

خودپنداره
مقدمه:                                                 
یکی از مفاهیم بنیادین در تکامل شخصیت و روان هر فرد، که در دوره نوجوانی اهمیت پیدا می-کند، مفهوم خود  است، خود شامل کلیه کیفیتهای ذهنی و عینی است که شخص از خود و دیگران از او دارند. برای مثال خود شامل ظاهر واقعی فرد، ارزش¬¬¬ها، ایده¬ها، دانش¬¬¬ها، معلومات و همچنین ادراکاتی که سایرین از او دارند می¬باشد. با این اوصاف می¬توان گفت که خود پنداره چهارچوبی شناختی است که به واسطه آن به سازمان¬بندی آنچه که درباره خویش می¬دانیم، می¬پردازیم. (تقی زاده، 1379)
دوران نوجوانی آدمی با آغاز بلوغ جنسی شروع شده و با تعهد پایدار وی به یک نقش بزرگسالانه پایان می‌یابد.  بنابراین،نوجوانی باید هم تعیین کننده روانی اجتماعی و هم تعیین کنندهزیستی داشته باشد. مطالعات  روانشناسی اجتماعی نشان می‌دهد در طی و پس از بلوغ جنسی، کودکان به طور فزاینده‌ای خودآگاه شده و از نظرات دیگران آگاه و به این نظرات حساس می‌شونداین مطالعات به رشد مداوم خود در طی دوران نوجوانی  و یکپارچگی فزاینده میان وضعیت ذهنی فرد و وضعیت ذهنی دیگران اشاره دارد. (سباستین  و همکاران، 2008)
ویلیام جیمز معتقد است مفهومی که ما از خود داریم در تعیین روابط ما با  دیگران نقش عمده¬ای دارد. او خودپنداره را به دو بخش تقسیم کرد. خود به عنوان فاعل عمل و خود به عنوان موضوع شناخت خود مفهومی. خود به عنوان فاعل عمل، جنبه¬ای از خود است  که دائماً تجارب حاصل از ارتباط با مردم یا اشیاء و وقایع را به نحوی کاملاً ذهنی سازمان داده و تفسیر می¬کند. خود مفهومی آن جنبه از خود است که شامل تواناییها، خصوصیات جسمانی، ویژگی¬های اجتماعی، خصوصیات روحی و متعلقات مادی است که فرد را به عنوان شخص منحصر به فردی از دیگران مجزا می¬سازد (محسنی، 1375).
آلپورت(1961) عقیده دارد که خودپنداره در برگیرنده چندین جنبه است و در مسیر رشد بر اساس نظر دیگران ساخته می¬شود تا اینکه به صورت الگوهای معین بروز می¬کند. آلپورت خودپنداره را همان ادراک شخص از شخصیت خودش می¬داند. گاهی اوقات شخصیت و خودپنداره معادل هم در نظر گرفته می¬شود اما در واقع جنبه¬های مختلف خودپنداره که آلپورت مطرح می¬کند در صفات ادراک شده¬ای منعکس می¬شود که افراد به هنگام توصیف خود، آنها را مطرح نموده¬اند. در اوایل زندگی احساس مختصری از خویشتن وجود دارد. خویشتن در واقع همان ادراکی است که فرد توسط آن خود را از دیگران متمایز می¬کند. در مرحله نوزادی، نوزاد نمی¬تواند بین خود و محیط تمایز قایل شود، در واقع نوزاد هوشیار است ولی آگاه نیست. در مرحله بعدی به تدریج افراد بین خود و دیگران و نیز محیط خود تمایز قایل می¬شوند و در نتیجه مراحل ادراک خودپنداره تشکیل می¬شود (میرابی، 1384).